وی ادامه داد: امام هفتم ما، موسى و لقب آن حضرت کاظم (ع) کنیه آن امام «ابوالحسن» و «ابوابراهیم» است.
امام‌جمعه سوادکوه «پل سفید» تصریح کرد: از امام کاظم علیه‌السّلام معارف اسلام در توحید، نبوت، امامت و معاد، احکام و آداب تربیتی اخلاقی در قالب هزاران حدیث کوتاه و بلند و شاگردان عالم عامل، سیره عملی ارزشمند در میدان‌های مختلف و نسلی پاک و با برکت به یادگار ماند.
جعفری افزود: آن حضرت بعد از چندین‌بار زندان، آخرالامر به دستور هارون عباسی در زندان مسموم و مصادف با ۲۵ رجب سال ۱۸۳ هجری قمری به شهادت رسید و در مقابر قریش بغداد دفن شد که امروزه به حرم کاظمین در شهر کاظمین مشهور است.
وی با بیان اینکه القاب ائمه منشا الهی دارد، خاطرنشان کرد: همه شئونات آل‌الله حتی انتخاب اسم و القاب حضرات، با خدای متعال است بنابراین انتخاب لقب سجاد برای امام چهارم، باقر برای امام پنجم، صادق برای امام ششم، کاظم برای امام هفتم و رضا برای امام هشتم علیهم صلوات‌الله، همه الهی محسوب می‌شود.
امام‌جمعه سوادکوه «پل سفید» یادآور شد: علاوه بر اینکه ائمه‌هدی (ع) به این فضائل موصوف شده است اما گویای محوریت این فضائل «سجده» که مظهر اعلای عبادت، علم، صدق، کظم غیظ «قله حلم» و رضا بوده که در بین این القاب الهی، لقب مشهور امام هفتم، حضرت موسی‌بن‌جعفر علیه‌السلام، «کاظم» است.
جعفری عنوان داشت: روز شهادت حضرت، دو روز قبل از عید مبعث است که باید آن را روز انسانیت و اخلاق دانست، روزی که خدای متعال به انسان، انسان کاملی هدیه فرمود که صاحب خلق عظیم بود «وَ إِنَّکَ لَعَلى خُلُقٍ عَظیم» (قلم؛۴)
شیوه اخلاقی امام موسی‌کاظم (ع)
وی بیان کرد: امام موسی‌کاظم (ع) شیوه‌ای اخلاقی را در ارتباط با مردم و حاکمیت و دیگران بنا می‌نهد که می‌تواند اخلاق سیاسی، اخلاق اجتماعی، اخلاق فردی، اخلاق مدیریتی و دیگر ابعاد آن را به خوبی سامان دهد و موجب کمال رشدی فرد و جامعه شود.
امام‌جمعه سوادکوه «پل سفید» یکی از عالی‌ترین جلوه‌های اخلاق محمدی صلی‌الله علیه‌و‌آله همین لقب بسیار زیبای امام کاظم (ع) دانست و افزود: انسانی که خدای متعال او را به کظم‌غیظ آراسته باشد، در حقیقت او را به زیباترین اشکال انسان کامل آراسته کرد چراکه «کَظْم» در لغت به‌معنای نوشیدن جرعه و «غَیْظ» نیز به‌معنای شدیدترین نوع خشم است؛ به‌گونه‌ای که انسان حرارت ناشی از جوشش خون را در قلب خود احساس کند.
جعفری با اشاره به اینکه خدای متعال، غضب دارد اما غیظ ندارد، گفت: اگر می‌خواهیم عاقبت بخیر باشیم، کظم غیظ داشته باشیم «وَ اکْظِمِ الْغَیظَ وَ احْلُمْ عِنْدَ الْغَضَبِ وَ تَجَاوَزْ عِنْدَ الْمَقْدِرَةِ تَجَاوَزْ عِنْدَ الْمَقْدَرَةِ وَ احْلُمْ عِنْدَ الْغَضَبِ وَ اصْفَحْ مَعَ الدَّوْلَةِ تَکُنْ لَکَ الْعَاقِبَة» (نهج‌البلاغه، نامه۶۰) خشم خود را زمان غضب و خشم، فرو ببر، و هنگامه قدرت و دولت در گذر؛ تا اینکه عاقبت نیکو، از آن تو باشد؛ همچنین امام صادق علیه‌السلام می‌فرماید: «مَا مِنْ عَبْدٍ کَظَمَ غَیظاً إِلَّا زَادَهُ اللَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عِزّاً فِی الدُّنْیا وَ الْآخِرَةِ…» (الکافی، ج۲، ص۱۱۰).
خوش‌خویی، خیر دنیا و آخرت
وی تصریح کرد: همه آموزه‌های اسلامی بر آن است تا انسان را به خوش‌خویی و حسن‌خلق سوق دهد؛ اگر کسی بتواند در زندگی خود از این امر بهره‌مند شود، خیر دنیا و آخرت را برای خود رقم زده است چراکه در بسیاری از آیات و روایات بر این نکته تاکید شده که اهل بهشت انسان‌های خوش خلق هستند و کسی که او خوش‌خویی بهره‌ای نبرده، بهشت نصیب او نخواهد بود.
امام‌جمعه سوادکوه «پل سفید» افزود: امام موسی‌کاظم (ع) به این مهم توجه می‌دهد و می‌فرماید: « وَ اَللَّهِ مَا أُعْطِيَ مُؤْمِنٌ قَطُّ خَيْرَ اَلدُّنْيَا وَ اَلْآخِرَةِ إِلاَّ بِحُسْنِ ظَنِّهِ بِاللَّهِ عَزَّ وَ جَلَّ وَ رَجَائِهِ لَهُ وَ حُسْنِ خُلُقِهِ وَ اَلْكَفِّ عَنِ اِغْتِيَابِ اَلْمُؤْمِنِينَ وَ اَللَّهُ تَعَالَى لاَ يُعَذِّبُ عَبْداً بَعْدَ اَلتَّوْبَةِ وَ اَلاِسْتِغْفَارِ إِلاَّ بِسُوءِ ظَنِّهِ وَ تَقْصِيرِهِ فِي رَجَائِهِ اَللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ وَ سُوءِ خُلُقِهِ وَ اِغْتِيَابِهِ اَلْمُؤْمِنِينَ» به خدا قسم خیر دنیا و آخرت را به مؤمنی ندهند مگر به سبب حسن ظن و امیدواری او به خدا و خوش اخلاقی‌اش و خودداری از غیبت مؤمنان دارد. (بحارالانوار، ج ۶، ص ۲۸، ح ۲۹)
جعفری در پایان یادآور شد: باید توجه داشت که خوش‌گمانی و خودداری از غیبت دیگران نیز جزئی از مصادیق خوش‌خویی است که امام (ع) به عللی به این موارد و مصادیق تاکید کرد چراکه یکی از علل بدخلقی انسان، بدگمانی و یکی از بدترین رفتارهای ناشایست، غیبت پشت سر دیگران است.
انتهای خبر/