مکاتب اقتصادی نتوانستند با صدها و هزاران تئوری بقول خود “علمی”، رفاه نسبی ناشی از عدالت را برای انسان‌ها به ارمغان آورند و بسیاری از این مکاتب، خود بلایی شدند به جان مردم و به کام ثروت‌اندوزان و مرفهان بی‌درد.
تعارض منافع، چالش اصلی انسان‌ها
تعارض منافع، بلیه جهانی شد و کمتر کسی است خود را از این اپیدمی نجات داده باشد. این ویروس، گریبان عموم را فراچنگ خود گرفته و اندک انسان‌های وارسته و از خودگذشته هستند که خود را از چنگال این عفریت رهانیده‌اند.
منافع انسان‌ها ناظر بر نفع فردی و آنهم از جنس مادی است که در راستای رفاه عموم و حرمت گذاری به منافع دیگران تعریف نشده و چون هر یک، میل به خود دارد، در تعارض با دیری قرار می‌گیرند که اگر همه منافع در یک جهت و آنه تامین منافع جمع می‌بودند، دیگر متعارض هم نمی‌شدند.
همه درگیری‌ها و جنگ و ستیزها منشاء خودکامانه دارند که در ساختار و ذات خود هیچ حظی از اخلاق متعالی و معنویت الهی نبرده‌اند. بدین جهت است که این برخوردها تمامی ندارد و هیچگاه نیز به صلح و آرامش نخواهند رسید.
خداخواهی، پایان تعارض‌ها
نقطه پایان و خاتمه این تعارض‌ها، ورود عنصر دیگری خارج از حوزه نفوذ منافع خودکامانه و طماعانه به میدان تغییر نگاه‌ها و هدایت همه عناصر خودخواه به وادی دگرخواهی و خداخواهی است. انجام موفق رسالت بزرگ بیداری وجدان‌ها و احیای فطرت‌ها و اکمال اقدامات صالحانه انقلاب اسلامی و امامین انقلاب، با ظهور آن منجی و امید همه مستضعفان تاریخ قابل انجام است.
نیمه شعبان، طلوع خورشید حیات بخش عدالت و فضیلت است که ذخیره الهی برای رویش جوانه‌های امید و رستاخیز محرومان و آزادگان علیه ظالمان و سدکنندگان راه تعالی و تکامل انسان‌هاست.
روزی که مولود مبارکی پای به عرصه جهان گذارد، مسرت شعبان‌المعظم را کامل کرد تا برای همیشه، شعبان یادآور آغاز درهم پیچیده شدن طومار کثیف مفسدان عالم باشد و دل‌های محرومان را در تلاش برای ظهور آن منجی موعود مالامال از طراوت و جهاد و عشق سازد.
خداوند، ماهی قبل از ماه ضیافت خود را آنچنان بواسطه موالید تاریخ‌ساز آن، مشحون از شادی قرار داد تا با طراوت آن به استقبال حلاوت مهمانی بزرگ رمضان‌المبارک بشتابند. آنچه که تولدهای شعبان‌المعظم را کامل ساخت، میلاد سراسر نور و امید حضرت حجت ابن الحسن العسکری (عج) است.
مولود نیمه شعبان، بنیانگذار حکومتی است که در قالب یک نظام عادلانه و کارآمد، به بررسی و اصلاحات اجتماعی، اقتصادی، و قضائی می‌پردازد و از روش‌های حکومتی پیامبر اسلام (ص) و امیرالمومنین علی علیه‌السلام به عنوان الگوهایی معتبر برای اداره جامعه استفاده می‌کند
ویژگی‌های حکومت مهدی(عج)
حکومت امام مهدی (عج) در مقایسه با دیگر حکومت‌ها ویژگی‌های خاصی دارد که از طریق روایات متعدد بیان شده است. در اینجا به برخی از این ویژگی‌ها پرداخته می‌شود:
1. حاکم معصوم و عدالت کامل
در رأس حکومت امام مهدی (عج)، فردی معصوم و مقتدر قرار دارد که در تمامی امور حکومتی، هیچ گونه اشتباهی ندارد. عدالت در دوران ایشان به طور کامل پیاده می‌شود، به طوری که از امام موسی کاظم (ع) روایت شده است: “آن حضرت عدالت را در حق خلق رعایت می‌کند”.
2. وسعت رزق و روزی
در زمان حکومت امام مهدی (عج)، مردم از فقر و نیاز رهایی می‌یابند. به علت رشد عقل و خرد در میان مردم و کاهش حرص و طمع، هیچ‌کس در جامعه نیازمند نخواهد بود. در این دوران، حتی مستحق صدقه‌ای پیدا نخواهد شد.
3. قضاوت عادلانه
دستگاه قضائی حکومت امام مهدی (عج) از دقت و سرعت بالایی برخوردار است. مجرمان به سرعت مجازات می‌شوند و فساد اجتماعی کاهش می‌یابد. در روایات آمده است که در دوران حضرت، زنا، شرب خمر، ربا و سایر مفاسد از بین خواهند رفت.
4. تعالی خرد و عقلانیت مردم
یکی از ویژگی‌های بارز حکومت حضرت مهدی (عج)، رشد معنویت و دینی است. در این دوران، مردم به سوی عبادت، دیانت، و عمل به احکام اسلام تمایل پیدا می‌کنند و نماز جماعت در میان آنان رواج می‌یابد.
روش‌های حکومتی امام مهدی (عج)
در نظام سیاسی حکومت امام مهدی (عج)، اصول کلی و اساسی همانند حکومت پیامبر اسلام (ص) پیاده می‌شود. حضرت مهدی (عج) با مشورت با یاران خود، حکومت را اداره می‌کند و برای ایجاد عدلی جهانی، از قرآن به عنوان قانون اساسی استفاده می‌نماید.
اصلاحات و تدابیر اجرایی
امام مهدی (عج) علاوه بر به کارگیری مشورت‌های مستمر در امور حکومتی، از افرادی توانمند، شایسته و با تقوی برای اداره امور استفاده می‌کند. این کارگزاران مسئولیت‌هایی مانند قضاوت، فرماندهی ارتش، و حکومت بر شهرها را به عهده دارند. از آنجایی که حضرت به معجزه متکی نیست، بلکه بر روی انسان‌های شایسته و کارآمد برای اجرای عدالت حساب می‌کند، دستگاه قضائی و اجرایی ایشان از کارایی بالایی برخوردار است.
حکومت امام مهدی (عج) در قالب یک نظام عادلانه و کارآمد، به بررسی و اصلاحات اجتماعی، اقتصادی، و قضائی پرداخته و از روش‌های حکومتی پیامبر اسلام (ص) و امیرالمومنین علیه‌السلام به عنوان الگویی معتبر برای اداره جامعه استفاده می‌کند. در این حکومت، عدالت و امنیت به اوج خود می‌رسد و نظامی مبتنی بر اصول اسلامی و ارزش‌های انسانی بنا خواهد شد که درآن، هیچ گونه فساد و ظلمی باقی نمی‌ماند.
انتهای خبر/