خط قزمزی که هیچکس حق عبور از آن را ندارد
امنیت هر کشور، خط قرمز مسئولان و دست اندرکاران آن کشور است که برای حفظ آن با کسی و جریانی رودربایستی ندارند. نمونه آن را می‌توان حتی این روزها در اروپا و آمریکا بوضوح دید. دستگیری های گسترده در انگلیس، فرانسه، آمریکا و…، حکایت از این واقعیت دارد که بدون ملاحظه با عوامل مخل امنیت برخورد خشن می‌کنند و در این ارتباط از هیچ سازمان حقوق بشر و رسانه و افکار عمومی ابا و خوف ندارند.

در همین روزها چهار کشور: انگلیس، فرانسه، آمریکا و آلمان درگیر تنش‌های سیاسی هستند و نوع برخورد خشن پلیس این کشورها با حتی تظاهرات آرام، گواه صادقی بر این اصل خدشه‌ناپذیر است که امنیت ملی و داخلی، خط قرمز دولت‌هاست

آنچه که برای تمام کشورها مهم‌ترین الویت است، حفظ امنیت در دو رویکرد: امنیت داخلی و امنیت خارجی می‌باشد.

امنیت داخلی، پایه اصلی حیات ملت‌هاست
بدون تردید، امنیت خارجی ارتباط تنگاتنگ و مستقیم با امنیت داخلی دارد و مسئولیت تحقق امنیت خارجی بر دوش امنیت داخلی است؛ چراکه پایه اساسی امنیت داخلی، متوجه عناصر امنیت‌بخش با محوریت مردم و اتحاد و انسجام ملی است. با دقت در پایداری دفاع ۸ ساله و استنتاج دشمنان در بی‌فایده بودن تهاجم خارجی برای تهدید جدی امنیت داخلی انقلاب اسلامی، دشمنان انقلاب اسلامی با اتاق فکر صهیونیست‌های حاکم بر آمریکا به این نتیجه رسیدند که تزلزل در امنیت داخلی ایران موجب تضعیف جایگاه و پایگاه خارجی و جهانی انقلاب اسلامی خواهد شد. بدین جهت، توجه به شیوه‌های نفوذ به‌خصوص در تضعیف و تخریب فکری و فرهنگی جامعه ایرانی با الویت نسل جوان و گسترش فرهنگ برهنگی در میان دختران و پیران نوجوان و جوان، می‌تواند بستر تاثیر فرهنگ غربی و اباحیگری و بی‌هویتی را در جامعه ایرانی بوجود آورد که از این خاستگاه، دشمنان انقلاب اسلامی قادر خواهند بود با سربازان بی‌جیره و مواجب خود هر لحظه که بخواهند بتوانند امنیت داخلی ایران را مورد تهدید قرار دهند و موضوعاتی همچون: مشکلات اقتصادی، اعتراض‌های مردمی و کشته‌سازی‌های و حتی مرگ طبیعی مهسا امینی بهانه‌هایی خواهند بود برای بازشدن دمل چرکینی را که آنها طی سال‌ها در متن و بطن جامعه ایجاد کرده بودند.

مهم‌ترین عامل نابودی امنیت
زیرساختت اصلی اقتدار امنیتی ملی ایران را مردمی متدین، با غیرت و تایع اهلبیت عصمت و طهارت، صلوات‌الله علیهم اجمعین، تشکیل می‌دهد. اگر ارتباط و اتصال این مردم با منبع اصلی ایمانی‌شان، که رعایت معارف و معالم دینی است، قطع شود، این ملت را می‌توان با توجه به تنوع قومی، نژادی و دینی و مذهبی، از هم جدا کرد و تحت تاثیر عصبیت‌های قومی و مذهبی، انسجام آنها را از بین برد و آنان ار طعمه شیاطین قرار داد.

تضعیف دین‌گرایی و ترویج مظاهر فساد و تخریب کانون خانواده از طریق منحرف کردن مردان و زنان و بویژه ترویج لذت‌جویی‌های جنسی از طریق گسترش بی‌حجابی، حال به هر بهانه‌ای که باشد، از راه‌هایی است که معاندان روی این شیوه‌ها تمام انرژی خود را گذارده و بر روی آن میلیاردها دلار سرمایه‌گذاری کرده‌اند؛ چراکه باورشان این است در جنگ نرم قادر خواهند بود بدون سروصدا و با آرامش کامل، انقلاب اسلامی را از درون دچار چالش و نابودی کنند و از داخل ایران اسلامی، سربازگیری کرده و لشکر خود را از میان دختران و پسران و نسلی که شناخت چندانی نسبت به تاریخ دهه‌های اخیر کشورش و منطقه ندارد و نسبت به ترفندهای تاریخی و روش‌های پیچیده طرح‌ها و برنامه‌های صهیونیستی برای نابودی جوامع اسلامی آگاهی ندارد، شکل دهد یعنی همان کاری که در ایران اسلامی از طروق مختلف از جمله تربیت سلبریتی‌ها در عرصه هنر بازیگری، ورزش، خوانندگی و موسیقی، استارتاپ‌ها، فضای مجازی، دروغ‌بافی و شایعه‌پراکنی و…، انجام داد و می‌دهد.

بی‌غیرتی نسبت به نمادهای هویتی   
پرچم، سرود، چهره‌های کشوری با عنوان قهرمانان ملی، نمادهای حماسی، المان‌های دینی و…، سرمایه‌هایی هستند که برای حیات نسل‌ها و بدون استثناء در همه کشورها وجود دارد و ملت‌ها به نمادهای خود می‌بالند و به پای آن حاضرند همه چیز خود را با اعتقاد و ایمان ایثار کنند.
امروزه، بی‌تفاوتی و بی‌اعتنایی به این نمادها، نشانه بی‌هویتی و قطع ارتباط فرد با فرهنگ و تمدن خود و آمادگی‌اش برای پذیرش انواع ذلت‌ها و مزدوری بیگانگان است.

پرچم هر کشور برای مردم آن کشور مقدس و بسیار ارزشمند است. آنانی که به پرچم کشورشان بی‌احترامی می‌کنند، عملاً به خود و هویت تاریخی خود اهانت کرده و مستوجب هر ملامت و سرزنشی هستند.

آنانی که خود را از ملت و ارزش‌های آئینی خود تهی می‌کنند، بمانند ظروفی خالی هستند که به هر کس و ناکسی اجازه می‌دهند که آنچه خود می‌خواهند از هر رذالتی را در این ظرف خالی پر کنند، در نتیجه فرد، بازیچه‌ای خواهد بود در خدمت شیاطین و سرانجامی جز نکبت و بدنامی و سپس نابودی و خسرالدنیا والآخره سرنوشت محتوم او خواهد بود.

امنیت کشور، ملعبه ماجراجویان؟!
مگر می‌توان امنیت و اقتدار یک کشوری را که برای استقرار و تحکیم آن بیش از ۵۰۰ هزار خون پاک جوانانش ریخته شده، به بازی گرفت و چند فرد فریب‌خورده دست به ماجراجویی و تخریب اموال عمومی و آتش‌زدن خودرو و فروشگاه‌های مردم بزنند و بدترین شعارها را سر دهند و به مقدسات مردم توهین کنند؟!.

به آتش‌کشیدن پرچم و قرآن و مساجد چیزی نیست که بتوان مردم را به خویشتنداری دعوت کرد. مگر هیچ فرد حتی آلزایمری می‌تواند تجلیل مردم ایران و منطقه از بزرگ‌مردی همچون سردار دلها شهید حاج قاسم سلیمانی را فراموش کند، که حال چند مزدور بیگانه اقدام به آتش زدن بنرهای این قهرمان ملی کنند؟!. جسارت به تمثال حاج قاسم، اعلام جنگ به مردم ایران و همه آزادگان جهان و اعلام وفاداری با داغش و ترامپ تروریست است.

مردم نمی‌توانند بپذیرند مسئولان مملکت با کمال ساده‌لوحی، همچنان علت آشوبگری را ابهام در مرگ مهسا امینی بدانند و به این فتنه‌گری آشوب‌افروزان واکنش مناسب نشان ندهند و اجازه آتش‌افروزی و تهدید امنیت ملی را به این معدود مزدور مخرب بدهند؟!.
مردم می‌پرسند پس از این سالها تجربه فتنه‌گری از سوی باندهای سازماندهی‌شده اراذل و اوباش، آیا همچنان تردید وجود دارد که با این افراد نباید مماشات کرد و باید با شدت و قاطعیت با آنها برخورد نمود؟.

آنانی که به خیابان‌ها می‌آیند و همچون حرفه‌ای‌ها به تخریب و قتل مردم می‌پردازند و فوزاً هم فیلم اقدامات ویرانگرانه خود را به خارج ارسال می‌کنند، آیا جزء مردمند و یا عوامل مزدور بیگانه و با این عوامل چگونه باید برخور کرد؟.

آیا قوه قضائیه در این زمینه دچار ترک فعل و اقدام بموقع نشده و با وزارت اطلاعات، که خبر دستگیری عناصری از چند کشور در رسانه‌ها نشر یافته بود، نمی‌بایست در اولین فرصت با پخش اظهارات این جاسوسان و سازمان‌دهندگان آشوب در رسانه ملی، به مردم بویژه جوانان این آگاهی را نمی‌داد تا به دام صیادان شیاد نمی‌افتادند؟!.