سمنو به عنوان نماد زاییدن و باروری گیاهان و سمبل برکت، فراوانی و نیرومندی است که یکی از سین‌های سفره هفت سین نوروزی ایرانیان را نیز از روزگار قدیم تاکنون تشکیل می‌دهد به واقع خوراکی شیرینی است که از جوانه گندم و آرد تهیه می‌شود.

وقتی حاجت نذرکننده برآورده شد، تازه ساز و کار پختن سمنو آغاز ‌می‌شود، یک کار گروهی و اجتماعی آغاز ‌می‌شود، گاهی دعوت عمو‌می ‌است و هرشخصی ‌می‌تواند شرکت کند و گاهی دعوت خصوصی است، ولی در مراسم اختصاصی هم نیز سمنو پخته شده بین دیگران خیرات ‌می‌شود.

فصل پختن سمنو بیشتر در زمستان بوده، زمانی که پای دیگ گرم ایستادن قابل تحمل باشد، در این فصل دیگ سمنو بر پا است، صلوات بر پیامبر(ص) و آل ایشان و ذکر مصیبت بر واقعه‌ی کربلا و دعای توسل از مشخصه‌های فضای این مراسم معنوی است.

برای تهیه سمنو زنان خانواده دور هم جمع می‌شوند و براساس تعداد نفرات و نذری که دارند مقداری گندم را جدا و پاک می‌کنند، سپس گندم‌ها را در داخل چند سینی پهن کرده و خیس می‌کنند، بعد از ۳ روز گندم‌ها را جداکرده و سبز می‌کنند.

بعد از پنج تا هشت روز دانه‌های گندم جوانه‌زده را در هاونگ می‌کوبند تا نرم شود و شیره بیاندازد، سپس گندم‌ها را در داخل دیگ می‌ریزند.

بعد از ریختن گندم‌ها در داخل دیگ به تدریج آرد اضافه می‌شود، در این میان باید افرادی به صورت پیوسته محتویات داخل دیگ را هم برنند تا از ته گرفتن و خراب شدن سمنو جلوگیری شود.

با توجه به اینکه تهیه و زمان پخت سمنو تقریباً یک شبانه‌روز است یا در طول ۳اذان پخته ‌می‌شود، برای جلوگیری از خسته شدن فرد نذرکننده سمنو، تمامی اطرافیان تلاش می‌کنند تا به نحوی در درست کردن سمنو با صاحب نذر همکاری کنند.

بعد از پختن و جا افتادن کامل سمنو، در آن مغز بادام و گردو ریخته می‌شود و پس از مدتی یک پارچه سفید رنگ تمیز روی سطح سمنو پهن می‌کنند، در ادامه نیز مقداری گلاب ناب دو آتشه به نیت طاهر و طیب شدن سمنو روی پارچه می‌پاشند و زیر دیگ را روشن می‌کنند تا با حرارت ملایم، سمنو دم بکشد.

در این زمان حاضران یا هر فردی که نظر و حاجتی دارد حاضر شده و نماز شکر بجا آورده و حضرت فاطمه(س) را واسطه قرار می‌دهد.

بعد از اطمینان از دم کشیدن سمنو زنان به صورت دسته جمعی دور دیگ صلوات می‌فرستند و دعا می‌خوانند و سپس اقدام به برداشتن پارچه سفید می‌کنند و همگی با هم نظاره‌گر سطح سمنو می‌شوند زیرا که اعتقاد دارند فرورفتگی سطح سمنو نشانه‌ی پنجه حضرت فاطمه(س) است.

در پایان، سمنوی پخته شده بین افراد حاضر، همسایگان  ودوستان تقسیم می‌شود.